Usytuowany w centrum wsi na wzniesieniu w zakolu rzeki Sawa i ujęty przez jej dwa lewobrzeżne dopływy. Pierwszy kościół spalili Tatarzy w 1624 r. Kolejny, drewniany z około połowy XVII wieku został rozebrany tuż po 1900 r. Obecną świątynię wzniesiono w latach 1903-08, według projektu Franciszka Stążkiewicza z udziałem budowniczego z Łańcuta Franciszka Lencznarowicza. Neogotycki, orientowany kościół wymurowano z cegły i częściowo otynkowano. Posiada on trzy nawy i trójbocznie zamknięte prezbiterium. Jego fasada zaakcentowana została kwadratową, czterokondygnacjową wieżą. Wewnątrz świątyni znajduje się główny, neogotycki ołtarz wykonany w 1947 r. przez rzeźbiarza z Handzlówki Andrzeja Magrysia oraz ołtarze boczne z początku XVIII wieku (przeniesione ze starego kościoła).

Placówka jest prowadzona przez Stowarzyszenie Promocji i Rozwoju Wsi Handzlówka. Zgromadzony w niej zbiór eksponatów nawiązuje do historii wsi, są to m. in. stare dokumenty, fotografie, ubiory, przedmioty gospodarstwa domowego, narzędzia. W muzeum można zakupić „Żywot chłopa działacza” autorstwa Franciszka Magrysia, książkę opisującą wieś od połowy XIX wieku do lat 30-tych XX wieku.

Muzeum mieści się w budynku starej plebanii z 1910 r. znajdującej się na stoku na wschód od kościoła. Plebania została wybudowana równolegle ze świątynią. Wykonano ją z cegły i ozdobiono tynkowanym detalem architektonicznym. Na uwagę zasługuje staranny wystrój elewacji w postaci boniowania, pilastrów oraz obramień okiennych.