Usytuowany w centrum wsi na wzniesieniu w zakolu rzeki Sawa i ujęty przez jej dwa lewobrzeżne dopływy. Pierwszy kościół spalili Tatarzy w 1624 r. Kolejny, drewniany z około połowy XVII wieku został rozebrany tuż po 1900 r. Obecną świątynię wzniesiono w latach 1903-08, według projektu Franciszka Stążkiewicza z udziałem budowniczego z Łańcuta Franciszka Lencznarowicza. Neogotycki, orientowany kościół wymurowano z cegły i częściowo otynkowano. Posiada on trzy nawy i trójbocznie zamknięte prezbiterium. Jego fasada zaakcentowana została kwadratową, czterokondygnacjową wieżą. Wewnątrz świątyni znajduje się główny, neogotycki ołtarz wykonany w 1947 r. przez rzeźbiarza z Handzlówki Andrzeja Magrysia oraz ołtarze boczne z początku XVIII wieku (przeniesione ze starego kościoła).